Πληροφορική & Πόλεμος

Είναι πλέον προφανές ότι η Πληροφορική και ο κλάδος των Νέων Τεχνολογιών αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και κάθε νοικοκυριού. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου κλάδου δεν είναι τυχαία, καθώς έχει συντελέσει τα μέγιστα στην εξέλιξη όλης της ζωής των πολιτών.

Η αντιμετώπιση όμως που έχει δεν είναι τυχαία. Ειδικότερα, καθώς η Πληροφορική αντιμετωπίζει συντεχνίες, ιδεοληψίες και καταπολεμεί αντιλήψεις που επικράτησαν για πολλές δεκαετίες εντός της χώρας, προκαλεί αναστάτωση και δέχεται πόλεμο, τόσο ώστε να απαξιώνεται εκκωφαντικά. Ο Πληροφορικός δεν ορίζεται ως Επιστήμονας αλλά ως ένας τεχνοκράτης που αρκεί να μας πληκτρολογήσει μερικές γραμμές σε έναν επεξεργαστή κειμένου, αντί να επικεντρώνεται στην εφαρμογή λύσεων για προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε πολίτης.

Η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, ο εκσυγχρονισμός του Κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης άργησαν χαρακτηριστικά, επιβλήθηκαν εσπευσμένα και πρόχειρα και έφεραν την Κοινωνία των Πληροφορικών, αντιμέτωπη με την Κοινωνία των Πολιτών. Ποιος φανταζόταν πριν μια δεκαετία ότι ο πολίτης θα εισερχόταν σε κεντρική Υπηρεσίας του Κράτους, διαδικτυακά και από την οικία του, θα ενημερωνόταν και θα εκτύπωνε τις φορολογικές του εκκρεμότητες και υποχρεώσεις, θα έβλεπε τα ένσημα του ασφαλιστικού του βίου, θα λάμβανε πιστοποιητικά με ένα απλό κλικ. Αν και ακούγεται σίγουρα επαναστατικό για τη χώρα μας, αντί να ενθαρρύνεται η συγκεκριμένη πρακτική, ο δαιδαλοκεντρισμός των συστημάτων και η αποφυγή απλουστευμένων λύσεων και κυρίως νοοτροπιών, δημιούργησαν νέα προβλήματα. Η αδυναμία του TAXIS να διασυνδεθεί με όλα τα συστήματα όλων των Κρατικών και Δημόσιων Υπηρεσιών, αποδείχθηκε ότι ήταν απλά θέμα ανίσχυρης βούλησης ή επικράτησης «άλλων» συμφερόντων και ιδεοληψιών. Εάν δε προσθέσουμε και τις τελευταίες φορολογικές παρεμβάσεις στο ΦΠΑ και στα πνευματικά δικαιώματα, η πώληση προϊόντων Πληροφορικής αντιμετωπίζεται ως ελιτίστικη συναλλαγή.

Αλλά και η αντιμετώπιση στον κλάδο της Παιδείας είναι επικίνδυνη, αν μπορώ να το πω και να το γράψω. Σε όλες τις ανεπτυγμένες κοινωνίες και κράτη, η Πληροφορική Παιδεία ενθαρρύνεται και ενισχύεται. Στην Ελλάδα, απαρχαιωμένες και αργές συνδέσεις σχολικών μονάδων με το Διαδίκτυο, απουσία μόνιμου διορισμένου εκπαιδευτικού με συγκεκριμένο ωρολόγιο πρόγραμμα στην Πρωτοβάθμια Παιδεία, μείωση διδασκαλικών ωρών στη Δευτεροβάθμια Παιδεία και το χειρότερο έρχεται για την Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Παιδεία, όπου εάν ένας μαθητής επιθυμεί να περάσει σε Σχολή Μηχανικών Η/Υ θα εξεταστεί σε άλλα μαθήματα πχ Χημεία, και όχι στην Πληροφορική, καθώς δεν αποτελεί μάθημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια. Επιπρόσθετα, μιας και η Πληροφορική είναι πλέον απαιτητή ως γνώση παντού, κάθε είδους ιδιώτης ή φορέας μπορεί να πιστοποιήσει τον καθένα με απλές γνώσεις χειρισμού η/υ. Πιο επικίνδυνα, υπάρχουν και κάποιοι που υπόσχονται εργασιακή αποκατάσταση, με συγκεκριμένες αμοιβές, εάν παρακολουθήσεις σεμινάριο μερικών εβδομάδων, με την καταβολή του αντίστοιχου τιμήματος, φυσικά.

Αναρωτιέμαι συχνά πόσα ακόμη θα μπορούσα να γράψω….Αναρωτιέμαι συχνά γιατί να επιθυμούν νέοι άνθρωποι να ασχοληθούν και να εργαστούν για την Πληροφορική, όταν έχει αυτή την αντιμετώπιση; Αναρωτιέμαι συχνά γιατί να υπάρχει τέτοιος Πόλεμος για την Πληροφορική; Λένε κάποιοι, που μάλλον εκπροσωπούν συγκεκριμένα συμφέροντα, ότι λείπουν 500.000 Πληροφορικοί από την Ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Λένε κάποιοι, εντός της χώρας, ότι δεν υπάρχει το απαιτούμενο εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό….Εεεε φτάνει πια…υπάρχει, αλλά θέλουν συγκεκριμένα εξειδικευμένο, σε συγκεκριμένα προγράμματα και πουθενά αλλού και να αμείβεται πενιχρά.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι τα παιδιά μας και οι επιστήμονες του χώρου, διακρίνονται συνεχώς σε διαγωνισμούς και συμπόσια και είναι καταξιωμένοι στο χώρο………Αυτό αρκεί για να το εξετάσει μια σύγχρονη Πολιτεία…..